بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر وسوسه و کارکردهای اجرایی معتادان بهبود یافته مراکز کاهش آسیب(DIC)

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در وسوسه و بهبود کارکردهای اجرایی در معتادان بهبود یافته مراکز کاهش آسیب شهر کرج بود. روش پژوهش در چارچوب طرح های آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. نمونه مورد نظر شامل 24 مرد از معتادان بهبود یافته مراکز کاهش آسیب شهر کرج بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت دوازده جلسه گروهی دریافت کردند در حالیکه گروه کنترل تا پایان طرح هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند.برای جمع آوری اطلاعات از آزمون وسوسه و دسته بندی کارتهای ویسکانسین و برای تحلیل یافته ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان دادند که روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش وسوسه و ارتقا کارکردهای اجرایی در افراد گروه آزمایش شد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد ، وسوسه ، کارکردهای اجرایی ، اعتیاد ، مراکز کاهش آسیب