ارائه شاخصی در قالب یک ابزار به منظور ارزیابی ایمنی ذاتی به صورت کمی در فاز مفهومی با استفاده از الگوریتم های تکاملی

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,197

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HSE03_069

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1388

چکیده مقاله:

به دنبال حوادث مصیبت باری که در دهه 90 میلادی به وقوع پیوست، تحقیقات صنعتی و آکادمیک در پی تولید ذاتاً ایمن محصولات آغاز شد. به طور کلی بررسی و ارزیابی ایمنی ذاتی در دو شرایط مختلف قابل بررسی می باشد؛ مورد اول در ارتباط با واحدهایی می باشد که هنوز به طور کامل طراحی و ساخته نشده اند. در مراحل اولیه توسعه یک فرآیند، آزادی عمل های زیادی در تعین مواد، تجهیزات و متغیرهای طراحی وجود داشته و به محض اینکه فرآیند وارد دوره عمری خود شود، تغییرات در فرآیند بسیار سخت و پر هزینه می شود. لذا اغلب محققین، فاز مفهومی را برای بررسی شرایط ایمنی ذاتی انتخاب نمودند. مورد دوم در ارتباط با واحد هایی می باشد که موجود بوده و با استفاده از شاخص ارائه شده سعی در شناسایی نقاط دارای پتانسیل غیر ایمن و نهایتاً بهبود و Revamping آنها می شود. در هر دوی این شرایط، ارائه شاخصی که بازتاب ایمنی ذاتی فرآیند باشد، می تواند بسیار مثمرثمر باشد. روش اندازه گیری ایمنی ذاتی ارائه شده در این مقاله، می تواند در انتخاب بهترین مسیر فرآیند تولید یک ماده بخصوص اعمال شود. در این روش سعی می شود که در ابتدا پارامتر های اساسی تأثیر گذار بر ایمنی ذاتی فرآیندها شناسایی و سپس تأثیر این پارامتر ها در قالب یک شاخص عددی ارائه شود که به وسیله آن بتوان مسیر های مختلف بر اساس میزان ایمنی موجود، با یکدیگر مقایسه و نهایتاً بهترین مسیر را به عنوان انتخاب اولیه مطرح نمود. مسیری که میزان شاخص کمتری دارد ایمن تر است. از طرفی با توجه به عدم قطعیت و غیرعینی بودن موضوع ایمنی، از منطق فازی برای مدل کردن متغیرهای قطعی و ترکیب مقادیر کمی با اطلاعات کیفی استفاده شده است. با توجه به پارامتر های ارائه شده در این شاخص، این روش همچنین می تواند دارای مزایای عمده ای در ارتباط با مسائل اقتصادی، کنترل آلودگی، سلامتی کارکنان و ... داشته باشد. همچنین از مزایای این روش، ارائه خط راهنما به طراحان و تصمیم گیرندگان به منظور شناسایی موارد غیر ایمن در فرآیند می باشد. با این وجود کماکان از ایمنی ذاتی به طور گسترده استفاده نمی شود که شاید از جمله علل اصلی آن نبود یک ابزار مناسب برای بررسی میزان ایمنی ذاتی می باشد. در این مقاله همچنین به معرفی ابزاری برای ارزیابی ایمنی ذاتی می پردازیم که در مراحل اولیه طراحی فرآیند، در فاز طراحی مفهومی اعمال می شود. از مزایای این ابزار، کاهش زمان و تلاش مورد نیاز برای ارزیابی ایمنی ذاتی است. همچنین طراحی این برنامه به شکل اتوماسیون، باعث حذف خطاهای انسانی می شود.

کلیدواژه ها:

ایمنی ذاتی ، شاخص ایمنی ذاتی فرآیند ، شاخص ایمنی ذاتی شیمیایی ، سنتز فرآیند ، چینش برج ، بهینه یابی ، الگوریتم تکاملی

نویسندگان

علی خدایاری

کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه شریف

داود رشتچیان

استادیار، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه شریف

رامین بزرگمهری

استادیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه شریف

حسام احمدیان

کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه شریف