بررسی فراوانی ژنهای مقاومت به بیماری لکه سیاه سیب در باغات استان اصفهان به کمک نشانگرهای اختصاصی SCARوSSR

در تمام کشورهایی که سیب کشت می شود بیماری Apple scab وجود دارد که از لحاظ اقتصادی مهمترین بیماری سیب به شمار می رود این بیماری در مناطقی که بهار و تابستان خنک و مرطوب دارند شدیدا خسارت بار است و گاهی تا 70 درصد محصول را از بین می برد بیشترین بیماری دنیا در شمال شرقی آمریکا اروپا استرالیا مشاهده گردیده است و در ایران در اکثر نقاط و از نظر کثرت به ترتیب در شمال ایران و آذربایجان خراسان فارس و همدان و اصفهان و اطراف تهران می باشد بیماری لکه سیاه سیب به برگ دمبرگ شکوفه کاسبرگ میوه دم میوه و گاهی به شاخه و فلس و جوانه نیز حمله می کند عامل بیماری لکه سیاه به فرم جنسی Venturia-inaeqalis و به فرم غیر جنسی Fusicladium-dendriticum می باشد یکی از راههای کنترل این بیماری کشت ارقام نسبتا مقاوم مثل واریته زرد و قرمز لبنانی می باشد به منظور دستیابی به این هدف آزمایشی جهت بررسی توزیع 13 ژن مقاوم به این بیماری در برخی جمعیت های استان اصفهان در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد واحد شیراز انجام گرفت نتایج نشان داد که جمعیت sh-k،s-ch،D،kh, s-ab, s-pa دارای بیشترین تعداد آغازگر متصل به ژن بیماری لکه سیاه سیب تکثیری با 12 عدد نسبت به سایر جمعیت ها بودند همچنین s-b دارای کمترین میزان آغازگر متصل به ژن تکثیری 7 عدد نسبت به سایر جمعیت ها بود نتایج نشان داد که آغازگر vf1 در 16 جمعیت تکثیری نداشت همچنین چهار آغازگر متصل به ژن vm, vh1, vb, vr در 22 جمعیت دارای تکثیر بود که آغازگر متصل به ژن vh1 در اکثر جمعیت ها دارای فراوانی آللی 1 بود

کلیدواژه ها:

لکه سیاه ، سیب ، آغازگر ، Scar ، SSR ، فراوانی آللی