کاربرد مصالح بوم آورد در صنعت ساختمان مازندران و رابطه آن با کاهش خسارات زیست محیطی

هدف از ارایه این مقاله بررسی کاربرد مصالح بوم آورد در صنعت ساختمان و رابطه آن با کاهش خسارات زیست محیطی در استان مازندران می باشد. دستاوردهای مقاله نشان می دهد: یکی از دلایل کاربرد مصالح بوم آورد در معماری بومی ایران و مازندران تطابق و هماهنگی معماری با طبیعت بوده است. یعنی در حقیقت با کاربرد مصالح بوم آورد در صنعت ساختمان سازی تعادل میان محیط زیست و توسعه پایدار برقرار می شد. در معماری بومی منطقه مازندران به نوعی این اصل مهم رعایت می شد. اگر فناوری های بومی را طبق نیازهای انسان امروز تطبیق داد با در نظرگرفتن تجدید پذیر بودن منابع این مصالح و برگشت پذیری آن، می توان به تداوم معماری بومی و احیاء اصالتها نیز امیدوار بود و از خسارات زیست محیطی کاست و به بهبودی محیط زیست شهری و روستایی کمک فراوانی نمود. روش تحقیق در این مقاله بصورت تحلیلی- توصیفی و منابع تحقیق در این مقاله کتابخانه ای و میدانی می باشد

کلیدواژه ها:

مصالح بوم آورد ، محیط زیست ، چوب ، سنگ ، مازندران