حفاظت از کودکان در زمان درگیری های مسلحانه از منظر کنوانسیون بین المللی حقوق کودک (CRC)

از نظر ماده 1 کنوانسیون حقوق کودک 1989، منظور از کودک، افراد انسانی زیر سن 18 سال است، مگر اینکه طبق قانون قابل اجرا در مورد کودک، سن بلوغ کمتر تشخیص داده شود. چنانچه موقعیت حقوق کودک در پرتو اسناد بین المللی مورد اشاره، امروز به یک ضرورت جهانی تبدیل شده است، با وجود اینکه سالهاست که از تصویب کنوانسیون حقوق کودک میگذرد و امروزه شرایط حقوقی کودکان بهبود نسبی نشان میدهد، ولیکن آسیبهایی که کودکان را تهدید مینماید کاهش نیافته است. این آسیب پذیری بیشتر زمانی رخ میدهد که جنگ اتفاق افتد، پدیده نامیمون جنگ همه حقوق کودکان از جمله حق حیات، حق آموزش، حق سلامت و حق زندگی در کنار خانواده را نقض و تهدید میکند. مطابق گزارشهای جدید مجامع بین المللی، سربازگیری اجباری و مشارکت دادن مستقیم کودکان در درگیریها، ربودن، هجوم به مدارس و بیمارستانها، کشتن و نقص عضو، تجاوز و خشونت جنسی و محروم کردن از دسترسی به کمکهای انسان دوستانه و... از جمله خشونتهایی است که در درگیریهای جنگ علیه کنوانسیون حقوق کودکان اعمال میشود. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی با یک رویکرد جامع به دنبال بررسی رویکرد بین المللی بررسی حقوق کودکان در درگیریهای جنگ است. در این راستا، پرسش محوری این پژوهش بر این مبنا استوار است که کنوانسیون بین المللی به حقوق کودکان در جنگ چیست و چه ارتباطی میان جنگ کنونی در حقوق کودک از منظر بین المللی وجود دارد یافته های پژوهش نشان میهد که فرضیه این پژوهش بر این مبناست که کودکان به عنوان افراد غیرنظامی از مصونیت قابل توجهی در حقوق بین المللی جنگ برخوردارند و رویه های موجود در ارتباط با کودکان در کشورهای مختلف دچار منازعات مسلحانه، نه تنها منطبق بر حقوق کودک نیست، بلکه به شکل اساسی با آن تناقض دارد.