ارزیابی میزان امنیت زنان در فضاهای عمومی کلانشهر مشهد (مطالعه موردی: محله سجاد)

امنیت از جمله ضروریات زندگی بشر محسوب میشود به طوریکه از ابتدای تاریخ تاکنون بیشترین زمان و هزینه در جوامع مختلف برای برقراری امنیت صرف شده است. امنیت مفهومی عینی و ملموس و احساس امنیت مفهومی ذهنی و غیرملموس است. رشد شهرنشینی،گسترش فضاهای شهری و به تبع آن پیچیده تر شدن روابط اجتماعی شهروندان، باعث شده است که مفهوم امنیت علاوه بر حالت فیزیکی آن، ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ... را در برگرفته و همانگونه که با رشد فیزیکی شهرها، جرائم مختلف افزایش یافته است، پیچیده شدن فناوری و تقسیم کار اجتماعی، احساس امنیت و آسایش شهروندان نیز خدشه دار یا تضعیف گردد. زنان به عنوان سرمایه های انسانی هر جامعهای نقش موثری در پیشبرد، تعالی و اهداف جامعه دارند. اما تحقق این مهم در عرصه اجتماعی مستلزم وجود امنیت در ابعاد مختلف است. زنان به علت موقعیت اجتماعی که در جوامع مختلف و به دلایل گوناگون پیدا کرده اند و همچنین ویژگیهای فیزیولوژیک، زندگی اجتماعی شان به شدت وابسته به احساس امنیت آنها است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-تحلیلی میباشد؛ جمع آوری داده ها با استفاده از روش های اسنادی و میدانی برای گروه زنان در منطقه سجاد در شهر مشهد صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهد که در بعد کیف قاپی و سرقت، میانگین به دست آمده برابر با 2/65، بعد سرقت منزل و خودرو 2/95، بعد تصادفات 2/40 و بعد نظارت سازمانی 2/80 میباشد. همچنین تحلیل آزمون T-Test حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین میانگین ابعاد پژوهش میباشد.

کلیدواژه ها:

امنیت زنان ، ناامنی ، فضاهای عمومی ، شهر مشهد