بررسی ضعف قوانین در مدیریت حوزه های آبخیز ایران

در طول یکصد سال قانونگذاری درکشور ایران بیش از دوازده هزار عنوان کلی قانون مشتمل بر بیش از 120 هزار ماده و تبصره وتصویبنامه مربوط به کدهای مختلف از جمله کشاورزی و منابع طبیعی، انرژی و محیط زیست و غیره وضع شده اما به وضع قانونحتی نه تنها با عنوان قانون مستقل، بلکه در قالب ماده و تبصره در موضوع آبخیزداری یا مدیریت حوزه های آبخیز توجه چنداننشده است. تا قبل از اجرای قانون اصلاحات ارضی و قانون ملی شدن آب، بهره برداری از منابع آب و خاک در ایران بیشتر در اختیارمردم و مدیریت محلی بوده و دولت کمتر دخالت داشته است. پس از اصلاحات ارضی با افزایش رقابت و همچنین افزایش تعدادخرده مالکین تنش های بین مردم و دولت بوجود آمده است. لذا از دهه چهل به بعد قوانین متعددی جهت کاهش تنش میان مردمو دولت در بهره برداری از این منابع وضع گردیده است. عدم توجه به وضع قوانین در زمینه آبخیزداری به عنوان مساله اساسی،اهمیت، ضرورت و اهداف پژوهش است. دراین پژوهش ضمن بررسی نواقصی تلاش میشود تا در آینده قوانین موجود اصلاح و خلاءهای قانونی مربوط به مدیریت حوزه آبخیزجبران گردد.

کلیدواژه ها:

قوانین مدیریت حوزه آبخیز ، قوانین آب و خاک ، آبخیزداری