کارایی سیستمهای زهکشی رواناب شهری در کاهش آلایندهها با استفاده از بهترین راهکارهای مدیریتی (BMP)

کنترل و مدیریت رواناب در مناطق شهری یکی از موضوعات مهم در سالهای اخیر به شمار میرود. روانابها علاوه بر آبگرفتگی، خسارات مالی و جانی، باعث حمل آلایندههای خطرناک و ایجاد مشکلات فراوان در آبهای پذیرنده میشوند. اتخاذ استراتژیهای سازگار با توسعه پایدار شهری نیازمند درک درستی از خطر آنها دارد. در این مطالعه با استفاده از تحلیل کیفی و کمی برخی از آلایندههای مهم و خطرناک مانند TSS, TN, TP, Total Lead, Total Zinc, Total Copper از طریق شبیه سازی با نرم افزار SWMM در منطقه مورد مطالعه اطراف رباط کریم تهران ، وضعیت موجود این حوضه با وضعیت آن پس از کاربرد بهترین راهکارهای مدیریتیBMP مقایسه شد. نتایج نشان داد که استفاده از جویباغچه (Swale) بیشترین اثر را در کاهش غلظت آلایندهها و حجم رواناب در خروجیهای حوضه دارد که به ترتیب میزان حذف مواد مغذی به طور میانگین حدود 35 درصد و فلزات سنگین حدود 28 درصد است. استفاده از سیستم ماند بیولوژیکی (Bio Retention) در رتبه بعدی قرار دارد؛ این سیستم نیز با حذف حدود 53 درصد از مواد مغذی و حدود 28 درصد از فلزات سنگین، نشان دهنده کارایی بیشتر این سیستم در حذف فلزات سنگین است. با این حال، با درنظر گرفتن کلیه ریسکهای موجود اعم از کمی و کیفی، استفاده از جویباغچه در رتبه بالاتری قرار میگیرد

کلیدواژه ها:

آلایندههای شهری ، رواناب شهری ، بهترین راهکارهای مدیریتی BMP ، SWMM