جرم توهین و اهانت به کارمندان دولت در قوانین جمهوری اسلامی ایران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 541

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HTCONF02_003

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

چکیده مقاله:

از نظر مقررات کیفری اهانت و توهین عبارت است از به کار بردن الفاظی که صریح با ظاهر باشد و یا ارتکاب اعمال و انجام که به لحاظ عرفیات جامعه و با در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکان و موقعیت اشخاص موجب تخفیف و تحقیر آنان شود و با عدم ظهور الفاظ توهین تلقی نمی گردد. ارتکاب هر فعل یا ترک فعل اعم از گفتار، رفتار، کتابت، اشارت است که به نحوی از انحا به حیثیت و شرافت طرف جرم وهن وارد آورد و در معنای خاص عبارت است از نسبت دادن هر امر وهن آور اعم از دروغ یا راست به هر وسیله یا طریقه ای که می باشد. به عبارت دیگر هر فعل یا ترک فعلی که از نظر عرف و عادت موجف کسر شان و یا تخفیف و پست شدن طرف گردد توهین تلقی می شود. یکی دیگر از شرایز تحقق عنصر مادی جرم این است که توهین متوجه شخص یا اشخاص معین باشد، دیوان عالی کشور در خصوص توهین به یک سازمان یا اداره یا دستگاه دولتی در یکی از آرا خود چنین آورده است: توهین و افترا نسبت به یک اداره توهین و افترا نسبت به اعضای آن اداره اطلاق نمی شود. ولی هر گاه از اعمال توهین آمیز یک شخص نسبت به یک اداره یا سازمان چنین فهمیده شود که مرو توهین شخص معینی از اعضای آن اداره مثلا مدیر اداره یکی از کارمندان می باشد، البته بنا به تشخیص دادگاه عمل چنین فردی توهین به شخص معینی تلقی شده و قابل مجازات می باشد.

نویسندگان

مهرداد سبزوار

کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

بهروز سبزوار

کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد