نقش توسعه گردشگری در روستاها بر شاخص های زیست محیطی آن

رابطه بین گردشگری روستایی و محیط زیست یک رابطه دوسویه می باشد و این دو از یکدیگر تاثیر و تاثر می پذیرند و توسعه گردشگری روستایی هم می تواند اثرات سوء و هم اثرات مثبت بر محیط زیست داشته باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیل می باشد که به بررسی چگونگی تاثیرپذیری محیط زیست روستا بر مبنای توسعه گردشگری روستایی پرداخته است. نتایج بیانگر آن است که توسعه گردشگری در مناطق روستایی می تواند اثرات مثبت و منفی بر محیط زیست روستایی داشته باشد که به نظر می رسد در کشورهای در حال توسعه این امر زمینه ساز بهبود شرایط محیط زیستی و در کشورهای کمتر توسعه یافته و در حال توسعه این امر زمینه ساز شرایط حاد زیست محیطی برای مناطق روستایی شده است. در واقع توسعه گردشگری روستایی و ورود گردشگران به مناطق روستایی زمینه ساز توجه مردم محلی برای حفظ منابع آبی، خاکی، هوا و یادمان های طبیعی و تاریخی برای کسب رضایت بیشتر گردشگران و توجه محیط پیرامون می شود و همچنین تعامل بین گردشگر و مردم محلی سبب افزایش اطلاعات زیست محیطی برای مردم محلی می گردد و شرایط به سمت و سوی بهبود پیش خواهد رفت. از طرفی چنانچه گردشگران از فرهنگ متناسب زیست محیطی برخوردار نباشند، این امر سبب بهره برداری بیش از حد از محیط پیرامون، زباله ریزی، آلودگی آب و خاک و هوا و صوتی می گردد و بر آسایش و آرامش مردم محلی خلل وارد می سازد. بنابراین مهم ترین گام در توسعهگردشگری و نقش آن بر توسعه محیط زیست روستا، فرهنگ سازی متناسب آن در بین مردم محلی و گردشگران می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، روستا ، محیط زیست ، فرهنگ سازی.