مطالعه اعاده دادرسی و آثار آن در نظام حقوقی ایران

اعاده دادرسی، از طرق فوق العاده رسیدگی به امور کیفری است.این طریق رسیدگی در مورد احکام قطعی قابل اجرا و اعمال است و احکام غیر قطعی از شمول مقررات تجدید محاکمه خارج می باشد.اعاده دادرسی در قوانین کیفری دارای تحولات و تغییراتی است.هدف از اعاده دادرسی وتجدیدنظر آرا،احترام به اعتبار امر مختومه و اجرای عدالت کیفری و رعایت حقوق مسلم محکوم علیه است که براساس اشتباه محکوم شده است.اعاده دادرسی به استحکام احکام لطمه می زند و اعتبار احکام را سست می کند بنابراین استفاده از آن بسیار محدود است و تنهادر مواردی که قانون مقرر کرده قابل استفاده است. در جلسه دادرسی نیز تنها به جهتی رسیدگی می شود که در دادخواست اعاده دادرسی قید شده است. بر اساس ماده 436 قانون آیین دادرسی مدنی در اعاده دادرسی به جز آنچه که در دادخواست اعاده دادرسی ذکر شده است،جهت دیگری مورد رسیدگی قرار نمی گیرد. دادگاه پس از بررسی دادخواست اعاده دادرسی موضوع را صورت جلسه کرده و به همین وسیله قرار قبول یا رد دادخواست راصادر می کند. چنانچه قرار قبولی دادخواست صادر شود دادگاه دستور تعیین وقت رسیدگی و ابلاغ آن به همراه نسخه دوم دادخواست به طرف مقابل و ابلاغ وقت به درخواست کننده را صادر می کند. هرگاه قرار رد درخواست صادر شود این قرار به طرفین ابلاغ می شود .

کلیدواژه ها:

اعاده دادرسی ، درخواست اعاده دادرسی ، نظام حقوقی ، ایران