بررسی جایگاه امنیت اجتماعی در منشور حقوق شهروندی و چالش های فراروی آن در ایران

حقوق شهروندی آمیخته ای است از وظایف و مسیولیت های شهروندان در قبال یکدیگر، شهر و دولت یا قوای حاکم مملکت و همچنین حقوق و امتیازاتی که وظیفه ی تامین آن حقوق برعهده ی مدیران شهری ، دولت یا بطور کلی قوای حاکم می باشد. با مطالعه در آثار حقوقی و همچنین رجوع به منابع معتبر اسلام و مذهب شیعه و قوانین بین المللی، اصول اساسی حقوق شهروندی استخراج و به آن ها پرداخته شده است. این اصول اساسی عبارتنداز : مساوات و برابری، امنیت، آزادی های اساسی، حق دادخواهی، حق آموزش و پرورش و حق برخورداری از تامین اجتماعی. امنیت یک نیاز اجتناب ناپذیر و غیرقابل انکار است و جامعه فاقد امنیت دارای جمعیتی فاقد آرامش روحی و روانی خواهد بود و از نیازها و ضرورت های اساسی و پایه ای فرد و جامعه به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه امنیت اجتماعی در منشور حقوق شهروندی و چالش های فراروی آن در ایران می باشد. ارتباط معنی دار و مستقیم میان حقوق شهروندی و امنیت اجتماعی وجود دارد. از چالش ها و موانع فراروی پیشگیری خانواده مدار در جهت ایجاد امنیت می توان به تغییر در انتقال ارزش ها، کم توجهی به تربیت فرزندان، کاهش روابط عاطفی، افزایش طلاق، افزایش استفاده از رسانه ها، افزایش سن ازدواج و تغییر در شیوه همسرگزینی و آداب و رسوم ازدواج می باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، حقوق شهروندی ، آزادی ، حریم خصوصی ، حقوق فردی