نظریهپردازی در مطالعات سازمان و مدیریت: بررسی استدلال قیاسی، استقرایی و تمثیلی در عالم ذهن، زبان و خارج

به منظور نظریهپردازی، نظریهپردازان از استدلال قیاسی، استقرایی و استعارهای بهره میبرند. در مطالعات سازمان ومدیریت در داخل کشور علاوه بر اینکه نظریه پردازی کمرنگ است و نظریه های انگشت شماری در این زمینه وجود دارد مسایلی همچون عدم توجه به عالم ذهن، زبان و خارج و همچنین نوع گزاره های بکار گرفته شده در تحقیق وجود دارد. هدف از این مقاله ارایه نوع شناسی برای نظریه پردازی است که علاوه بر استدلال های قیاسی، استعارهای و استقرایی، انواع گزاره های ظنی، شکی و یقینی را در سه عالم ذهن، زبان و خارج دربرگیرد. نتایج نشان میدهد که نوع شناسی مذکور به صورت یک سه بعدی بوده که نوع شناسی مختلف نظریه پردازی را بررسی میکند و سرانجام به منظور انتقال دانش نظریه پردازی، فرآیندی که از دانش ضمنی ذهن تا دانش آشکار خارج و زبانی ادامه مییابد را طراحی میکند.

کلیدواژه ها:

استعاره ، نظریه پردازی ، استدلال استقرایی ، استدلال قیاسی ، گزاره ها