بررسی تحلیلی نقش دولت در بهبود وضعیت رفاهی زنان سرپرست خانوار با رویکرد توانمندسازی

تامین رفاه اجتماعی شهروندان از وظایف اساسی دولت ها محسوب می شود و دولت ها برای نیل به اهداف توسعه نیاز به حمایت از همه اقشار فقیر بالاخص فقیر ترین فقرا (زنان سرپرست خانوار) دارند. در این راستا، توجه به نیازمندی های این گروه و توانمند سازی آناز اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و توجه دولتها را می طلبد چرا که اولا ؛ تعداد خانواده های با سرپرستی زنان به دلایل متعددی مانند مرگ و میر، طلاق، جنگ، حوادث طبیعی و ... در جوامع رو به افزایش است. در ثانی؛ قرار گرفتن تمامی بار تکفل بر عهده این گروه آسیب پذیر، باعث می شود که به خوبی از پس تمامی مسیولیتهای زندگی بر نیامده و مشکلات بسیاری را هم برای خود و خانواده و هم برای جامعه ایجاد کنند. از این رو به نظر می رسد که لزوم توجه به توانمند سازی این قشر ضعیف از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و در این راستا تجربه کشورهای دیگر در این زمینه راهگشا می باشد. نتایج این تحقیق حاکی از این است که، حمایت مستقیم و بلا شرط مالی از این گونه زنان منجر به افزایش وابستگی آنان به دولت شده و مهارت های شغلی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار را تحت الشعاع قرار داده و آنان را دچار بحران های اخلاقی و عاطفی می نماید .بنابر این، بهتر است این زنان از طریق اشتغال تمام وقت یا نیمه وقت و کسب مهار تهای اجتماعی با گذراندن دوره های آموزشی و کارآموزی به افزایش مشارکت های اقتصادی و اجتماعی بپردازند تا علاوه بر این که وابستگی مالی آنان به دولت کاهش یابد، از درگیر شدن آنان با امور غیراخلاقی واحیانا غیر قانونی پیشگیری شود . این موارد می تواند از طریق، که سیاست های حمایت گرانه دولت با بیمه خدمات درمانی و بیمه تامین اجتماعی، کسر مالیات، تامین هزینه های نگه داری کودکان این زنان در مراکز تایید شده و ... صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

توانمند سازی ، زنان سرپرست خانوار