پیش بینی وابستگی به شبکه های مجازی بر اساس ناگویی هیجانی در دختران دبیرستانی(16 تا 18 سال)

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی وابستگی به شبکه های مجازی بر اساس ناگویی هیجانی در دختران دبیرستانی(16 تا 18 سال) بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه 16 تا 18 ساله شهر تهران به تعداد 85747 نفر در سال تحصیلی 1397-1396 بودند. تعداد 150 نفر از این دانش آموزان به شیوه روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای از نوع تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه های وابستگی به شبکه های اجتماعی حجازی، نامداری، قاسمی و مقدم زاده(1395) و ناگویی هیجانی بگبی، پارکر و تیلور (1994) پاسخ دادند. داده ها نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین ناگویی هیجانی با وابستگی به شبکه های مجازی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. (P> 0/01) نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 66/7 از واریانس وابستگی به شبکه های مجازی به وسیله ناگویی هیجانی در دختران دبیرستانی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان داد ناگویی هیجانی سهم معنادار در پیشبینی وابستگی به شبکه های مجازی دارند

کلیدواژه ها:

وابستگی به شبکه های مجازی ، ناگویی هیجانی.