اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر عدم بازگشت به مصرف مواد مخدر در بهبود یافتگان به روش DSTبا داروی OT

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر عدم بازگشت به مصرف مواد مخدر در بهبودیافتگان به روش DST با داروی OT بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بهبود یافتگان مواد مخدر با روشDST با داروی OT در مراکز درمان اعتیاد شهرستان اصفهان در سال 1397 بودند که از بین آنها، تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورداستفاده در پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه های اطالعات دموگرافیک و پیشبینی بازگشت یا عود(RPS)(1993). شرکت کنندگان در گروه آزمایش طی 12 جلسه 2 ساعته، تحت آموزش های گروهی تنظیم شناختی هیجان بر اساس الگوی گراتز و گاندرسون(2006) قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیره (MANCOVA) نشان داد که آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می تواند میزان بازگشت مجدد به مصرف مواد مخدر(عود) را در بهبود یافتگان هم در نمره کلی و هم در خرده مقیاس های وسوسه و احتمال مصرف مواد مخدر به طور معناداری کاهش دهد(P<0/05) بنابراین، میتوان از این روش به عنوان یک روش مداخله ای برای جلوگیری از عود اعتیاد استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، عود ، روش DST با داروی OT