مدیریت دانش و نقش جدید مدیریت منابع انسانی

در سازمانهای امروزی، پایداری دانش تنها در محیطهای پایدار، می تواند مدیریت و به اشتراک گذاشته شود و این مشخص است که توسعه توانایی های مدیریت برای توسعه پایدار، به بهبود وضعیت فعلی نیاز دارد. توسعه پایدار، به تغییرات مشخص، آگاهی از زمینه های جدید کسب و کار و توسعه حساسیت به مسوولیتهای اجتماعی احتیاج دارد و به همین دلیل، تغییرات اساسی در رویه های کری موجود و وظایف معمولی روزمره بسیار مهم جلوه می نماید. به واسطه تغییر محیطهای کسب و کار، مدیریت منابع انسانی نیز الزاما باید تغییر نماید . مدیریت منابع انسانی مانند دیگر فرایندهای سازمانی به منظور پاسخ گویی به تغییرات، پیش بینی محیط، تغییرات و اتخاذ تصمیمهای اثرگذار در مورد آینده باید نقشهای جدیدی را عهده دار شود. این همان فضایی است که پیوند بین مدیریت دانش و مدیریت منابع انسانی برای موثر بودن در فرایندهای سازمانی به منظور توسعه پایدار اثبات گردد. هنگامی که به سازمانها به عنوان سازمان دانش محور نگاه می شود ابعاد سنتی مدیریت منابع انسانی رنگ تازه ای به خود می گیرد. در حقیقت ایده سازمانهای دانش محور، بنیاد مدیرت منابع انسانی را به طور کلی بر ستونهای جدیدی قرار می دهد. در دنیای امروزی، دستیابی به منابع پایدار، قابل جایگزینی و دانش پایه، اهمیت زیادی دارد. دانش سازمانی، دارایی با ارزش سازمان است که از نظر راهبردی، توانایی مدیریت این دانش، مهم ترین ویژگی مزیت رقابتی سازمان به شمار می آید و دانش، کلید اصلی برای پایداری و دوام سازمانها است. دیدگاه مدیریت دانش به صورت عامل، در روابط بین انسانها، سازمانها، فرهنگهای ملی و بین المللی محدود می شود .

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، منابع انسانی ، مدیریت منابع انسانی