مروری سیستماتیک تاثیر حمایت اجتماعی بر کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده در ایران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 358

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS01_111

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: متداول ترین سرطان در خانم های ایرانی، سرطان پستان می باشد که این سرطان دومین عامل مرگ خانم ها بعد از سرطان ریه است و موثرترین سرطان از نظر روحی وروانی در خانم ها می باشد. رایج ترین درمان سرطان پستان؛ جراحی، پرتو درمانی، شیمی درمانی و هورمون درمانی می باشد. ماستکتومی 80 درصد جراحی ها را شامل می شود. از عوارض ماستکتومی از دست دادن حس زنانگی، گوشه گیری، حس بی ارزشی ، ترس و نگرش ذهنی منفی نسبت به بدن خود، افسردگی، اختلالات خلقی و کاهش کیفیت رابطه جنسی و حتی مرگ می باشد. اهداف درمان سرطان پستان علاوه بر تشخیص و درمان؛ افزایش کیفیت زندگی می باشد. حمایت اجتماعی از عوامل موثر در از بین بردن اختلالات خلقی و روحی روانی و عامل آسایش و بقا جامعه و افزایش کیفیت زندگی می باشد. به علت عدم توجه زیاد به عوارض ماستکتومی که شامل اختلالات روحی و روانی و کاهش کیفیت زندگی در ایران و اثر آن بر بهبود بیماران این موضوع اهمیت زیادی دارد. روش کار: دراین مطالعه مرور سیستماتیک اطلاعات در مورد تاثیر حمایت اجتماعی بر کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده از پایگاه های iranmedex، noormag ،SID ،Magiran ،pubmed،scopus، sciencedirect Google scholar ، وسایت کتابخانه دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان با استفاده از کلمات کلیدی حمایت اجتماعی، کیفیت زندگی و ماستکتومی 40 مقاله جستجو شد که 31 مقاله مرتبط ترین بود. یافته ها: بین سلامت روان افراد سالم وماستکتومی شده تفاوت معناداری وجود دارد و ارتباط بین خلق و کیفیت زندگی در زنان ماستکتومی شده خطی معنی دار معکوس است که با افزایش نمره خلق (خلق بدتر) کیفیت زندگی کاهش می یابد.ارتباط بین حمایت اجتماعی و بهبود وضعیت روحی روانی و سازش زوجین مثبت و معنادار می باشد و در واقع افزایش حمایت اجتماعی باعث بهبود وضعیت روحی روانی و سازش زوجین می شود و به نوعی باعث افزایش کیفیت زندگی می شود. رابطه کیفیت زندگی و دریافت اگاهی و آموزش در مورد بیماری خود که نوعی حمایت اجتماعی محسوب می شود مثبت معنادار می باشد. نتیجه گیری: تعداد زیادی از مبتلایان کیفیت زندگی متوسط و ضعیف و تعداد کمی کیفیت زندگی بالایی دارند. پذیرش درمان و پیگیری روند درمان در نیمی از بیماران به طور متوسط است. حمایت افراد مهم زندگی هنگام روبرویی با سرطان باعث سازش بیشتر ، افزایش کیفیت زندگی، کاهش تنش و اختلالات خلقی و بهبود نگرش ذهنی و پی بردن به توجه و وفاداری از طرف همسر می شود. حمایت خانواده بیشترین نقش را در بهبود سلامت روان و سازش دارد.

نویسندگان

فاطمه تمدن

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس

مریم رحمانی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس

فریبا برزگری

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس