تهویه مطبوع و تهویه طبیعی؛ آسایش حرارتی در محیط های بسته

تهویه مطبوع به منظور تامین آسایش حرارتی مناسب ساکنین در محیط های بسته و تامین کیفیت هوای داخل ایجاد شد. تهویه طبیعی نیز به طور سنتی در ساختمانها به منظور نیل به چنین اهدافی مورد استفاده قرار میگیرد. پژوهش حاضر به مقایسه این دو روش سرمایش فضاهای بسته، از نظر آسایش حرارتی با استفاده از بررسی میدانی پرداخته است.بررسی میدانی در 12 ساختمان مسکونی انجام گرفته است که سهم استفاده از هر دو روش تهویه مطبوع و تهویه طبیعی به طور مساوی 6 ساختمان بوده است. بدین منظور دمای هوای منازل ثبت شده اند و در کنار آن ساکنین ساختمانها در فواصل زمانی دو ساعته به تکمیل پرسشنامه پرداخته اند. نتایج این بررسی نشان داده است که افراد در ساختمان های با تهویه طبیعی راحت تر بودند و در دامنه بیشتری از دما احساس آسایش می کرده اند. در عین حال این امر نشان داده است که بر عکس آنچه که در تهویه مطبوع مصرف انرژی بالاتر است، میزان رضایت ساکنین بالاتر نبوده است که نکته جالب توجهی است. معادله آسایش حرارتی افراد برحسب دمای هوا در تهویه مطبوع و تهویه طبیعی به ترتیب 8.16-y= 0.32x و y= 0.21x–5.27 و دمای تعادل به ترتیب 25.5 و 25.1 بوده است.

کلیدواژه ها:

تهویه طبیعی ، تهویه مطبوع ، آسایش حرارتی ، بررسی میدانی