بررسی نقش پارامترهای هندسی بر کیفیت هوای استنشاقی در یک اتاق با سیستم تهویه مصنوعی شخصی

امروزه تهویه مصنوعی شخصی مفهومی جدید در فناوری تهویه مطبوع می باشد که در واقع تلفیقی از تهویه مصنوعی و تهویه شخصی می باشد .هدف از این نوع تهویه، ایجاد فضایی مطبوع در اطراف یک فرد می باشد .جهت دست یابی به چنین هدفی لازم است که غلظت ذرات آلاینده در هوای استنشاقی توسط فرد به کمترین مقدار ممکن کاهش یابد.دراین بررسی جریان هوای حاوی ذرات در یک اتاق سه بعدی شامل یک فرد به همراه برخی تجهیزات اداری در ابعاد واقعی به صورت عددی مدلسازی گردیده است. جهت این مدلسازی از نرم افزار Fluent 6.3 و رویکرد اویلری- اویلری و مدل آشفتگی K-s استاندارد استفاده گردیده است. جهت مدلسازی منبع آلاینده از قابلیت توابع تعریفی توسط کاربراین نرم افزار استفاده شده است.جهت بررسی نقش دو پارامتر هندسی بسیار تأثیر گذار بر عملکرد یک سیستم تهویه مصنوعی شخصی، یعنی محل قرار گرفتن منبع آلاینده و موقعیت نسبی دریچه های ورودی و خروجی، نه نمونه اتاق با ویژگی های هندسی مختلف مدلسازی گردیده اند و با مقایسه بازده تهویه و نیز کیفیت هوای استنشاقی در این نه مدل به ارزیابی نقش این دو پارامتر بر عملکرد سیستم تهویه پرداخته شده است . نتایج این ارزیابی حاکی از نقشچشمگیر این دو پارامتر بر کیفیت هوای درون اتاق و نیز هوای استنشاقی می باشد.

کلیدواژه ها:

تهویه مصنوعی شخصی ، مدل آشفتگی k-ε استاندارد ، رویکرد اویلری- اویلری ، پارامترهای هندسی ، کیفیت هوای استنشاقی