مطالعه تجربی عملکرد اجکتور و مدل سازی ترمودینامیکی چرخه تبرید اجکتوری خورشیدی

در این مقاله، عملکرد یک چرخه تبرید اجکتوری بطور تجربی و تئوری مورد مطالعه ترمودینامیکی قرار گرفته است. سپس با استفاده از مدل ارائه شده، عملکرد ترمودینامیکی چرخه تبرید اجکتوری خورشیدی شبیه سازی شده است. این مدل قادر است نسبت مکش و شرایط خروجی اجکتور را بر اساس مساحت اجکتور و شرایط ورودی، محاسبه کند. مدل سازی اجکتوربر اساس روش اختلاط در فشار ثابت، در بخش سطح مقطع ثابت انجام شد. پس از اعتباردهی مدل ارائه شده توسط نتایج تجربی بدست آمده در آزمایشگاه، عملکرد چرخه تبرید اجکتوری خورشیدی، از دیدگاه ترمودینامیکی مورد بررسی قرار گرفت. در قسمت تجربی کار از سیال عامل R11 و در قسمت مدل سازی از سیال های کارکن12 R500 ،R123 ،R ، R134a و R152a استفاده شد. همچنین جهت تعیین تأثیر پارامترهایی همچون دمای اواپراتور و مولد بخار بر روی ضریب عملکرد، نابودی اگزرژی اجزای چرخه و بازده قانون دوم ترمودینامیک یک مطالعه پارامتریکصورت گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده از مدل دیده می شود در صورت استفاده از مبرد R152a بازده قانون اول بیشتر است . همچنین افزایش دمای مولد بخار و اواپراتور ضریب عملکرد سیستم را افزایش میدهد . در صورتیکه فشار مولد بخار kpa 475 باشد، کمینه مقدار بازگشت ناپذیری کل در در دمای اواپراتور رخ خواهد داد.

کلیدواژه ها:

اجکتور ، تبرید اجکتوری خورشیدی ، اگزرژی