اثر بستر کشت بر جذب نیتروژن، پتاسیم و منیزیم توسط خیار گلخانه ای در کشت بدون خاک

سیستم های کشت هیدروپونیک با توجه به مزایای بسیاری چون افزایش عملکرد، تولید محصول بهداشتی و یکنواخت و کاهش نیاز به کارگر، در حال گسترش است. سبزیجات در گلخانه ها در هر مرحله از رشد گیاه، احتیاج به ذخیره کافی از مواد غذایی در بسترهای مختلف کشت دارند. این تحقیق با هدف بررسی اثر بستر کشت بر جذب عناصر غذایی K ،N و Mg توسط خیار گلخانه ای صورت گرفت. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و تعداد 10 بوته در هر تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان اجرا گردید. 5 بستر کشت کوکوپیت خالص، پرلیت -کوکوپیت به نسبت (v/v 50-50)، پرلیت-کوکوپیت-پیت ماس به نسبتهای حجمی (50-20-30 و 50-30-20) و پرلیت-پیت ماس ( (v/v50-50) موردبررسی قرار گرفتند. خصوصیات فیزیکوشیمیایی بسترهای کشت و غلظت های عناصر غذایی K ،N و Mg و عملکرد گیاه اندازه گیری شدند. بالاترین عملکرد محصول خیار در بستر کشت کوکوپیت مشاهده گردید، اگرچه از نظر آماری اختلاف معنی دار در بسترهای کشت دیده نشد. همچنین غلظت عناصر غذایی نیتروژن، پتاسیم و منیزیم اختلاف معنی داری در تیمارهای مختلف نشان ندادند، با این وجود بیشترین میزان نیتروژن و پتاسیم در مراحل دوم و سوم رشد، در کوکوپیت مشاهده شد. میزان منیزیم در مراحل اول و دوم در تمامی بسترها از محدوده مجاز بیشتر بود. در مرحله سوم مطلوب ترین میزان منیزیم در بستر کشت کوکوپیت بدست آمد.