بررسی بتالاکتامازهای وسیع الطیف تیپ TEM در ایزوله های اشرشیاکلی جدا شده از آبهای زیرزمینی استان آذربایجان شرقی به وسیله ی روش های فنوتیپی و ژنوتیپی

اشرشیاکلی علاوه بر اینکه به عنوان آلاینده ی آب مطرح می باشد به عنوان شاخص آلودگی مدفوعی نیز حائز اهمیت بوده و حضورسویه هایی از این باکتری که ساکن طبیعی روده ی انسان نمی باشد به عنوان خطری برای بروز انواع بیماریها قابل توجه است. علاوه بر حضور عوامل حدت در باکتری اشرشیاکلی پیدایش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیکها به عنوان یکی از چالشها در درمان بیماریهای ناشی از سویه های مقاوم در این باکتری مطرح است. این باکتری قادر به تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف (Extended spectrum beta lactamases,ESBLs) بوده و این آنزیم ها باعث مقاوم شدن باکتری در برابر آنتی بیوتیک های بتالاکتام می شود. استفاده از پرایمرهای یونیورسال به منظور شناسایی کامل این باکتری شاخص آب می تواند در مطالعه ی پراکندگی مقاومت این باکتری مفید واقع شود. تولید آنزیم بتالاکتاماز در باکتری اشرشیاکلی مشکلات فراوانی را در در پروسه ی درمانی بیماریها ایجاد کرده است و ژن TEM یکی از عوامل مقاومت کلیفرمی از نظر تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف به روش های فنوتیپی و ژنوتیپی برای شناسایی ژن های TEM مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه جهت تعیین ESBLs به روش فنوتیپی ازآنتی بیوتیک های سفتازیدیم، سفتازیدیم کلاولانیک اسید و سفوتاکسیم، سفوتاکسیم کلاولانیک اسید استفاده شده است. و همچنین از سویه ی E. coli ATCC 35218 به عنوان کنترل مثبت ژن blaTEM استفاده شد و با استفاده از روش PCR ژن blaTEM در هر یک از ایزوله ها شناسایی شد. در این مطالعه نتایج فنوتیپی تنها 9% حضور ESBLs را تایید نمود این درحالی است که دربررسی ژنوتیپی 39 % از سویه های مورد مطالعه درای ژن blaTEM بودند که از این تعداد 44 % متعلق به چشمه ها .و 56 % مربوط به قنات ها می شد. باتوجه به این که اکثریت غالب باکتری های اشرشیاکلی شناسایی شده درای مقاومت بتالاکتامازی TEM می باشند لذا کنترل و نظارت بهداشتی در آب حاصل از قنات ها و چشمه ها ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

اشرشیاکلی ، آب های زیر زمینی ، پی سی آر ، ESBL ، TEM ، بتالاکتاماز