ارتباط بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی در مراحل چرخه عمر

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره مالی 5831 5831 می باشد. در این راستا تعداد 511 شرکت با روش نمونه گیری حذفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. هدف پژوهش کاربردی و روش آن از نوع همبستگی وپس رویدادی است. برای اندازه گیری میزان کیفیت گزارشگری مالی از مدل های دیچو و دچو 2112 ، کوتاری 2111 و مک نیکلز و استابن 2113 استفاده گردید. در ابتدا شرکت ها به صورت کلی مورد آزمون قرار گرفتند و شواهد نشان داد که بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد، به طوری که کاهش روابط طولانی مدت بین حسابرس صاحبکار به بهبود کیفیت اطلاعات حسابداری کمک می -نماید. سپس شرکت های نمونه با استفاده از الگوی پارک و چن 2111 به مراحل رشد، بلوغ و افول تقسیم گردیدند و نتایج نشان داد که بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی در مراحل چرخه عمر ارتباطمنفی و معنی داری وجود دارد. بطوری که میزان این ارتباط در مرحله بلوغ قوی تر از سایر مراحل است.

کلیدواژه ها:

چرخش اجباری حسابرس ، کیفیت گزارشگری مالی ، مرحله رشد ، مرحله بلوغ ، مرحله افول