تعیین روابط تجربی برای دمای استحاله آلیاژ SP700

وقوع استحاله آلوتروپیک تبدیل فاز α-HCP به فاز β-BCC در آلیاژهای تیتانیوم اهمیت فروانی دارد و تعیین کننده پارامترهای فرآیند تولید آنها، محدوده دمایی عملیات حرارتی و تغییر شکل آنها است لذا در این مقاله ابتدا به بررسی دمای استحاصله β آلیاژ تیتانیوم دو فازی SP-700 با استفاده از روش متالوگرافی پرداخته شده و سپس با اصلاح روابط موجود بین دمای استحاله و ترکیب شیمیایی آلیاژهای تیتانیوم، رابطه ای مناسب جهت تعیین دمای استحاله بتای آلیاژ SP-700 براساس ترکیب شیمیایی آن ارایه شده است. بررسی متالوگرافی نشان داد که دمای استحاله آلیاژ در محدوده دمایی 960-940 سانتیگراد قرار دارد. لذا دمای استحاله واقعی شمش آلیاژ SP-700 در محدوده 950±10 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شد مشاهده شد که برای ترکیب استاندارد رابطه کولاپیو بهتر از رابطه ژو است و خطای کمتری دارد اما مقادیر T(β) محاسبه شده با استفاه از رابطه کولاچیو برای شمش آلیاژ SP-700 خیلی پایین تر از مقدار واقعی آن است که خارج از محدوده عدم تطابق ذکر شده برای رابطه کولاچیو قرار دارد زیرا کولاچیو و هکارانش، اصلا نقش عناصر بین نشین را در نظر نگرفته اند با در نظر گرفتن اثر اکسیژن در رابطه کولاچیو، عملا رابطه کولاچیو اصلاح شده و میزان خطای آن از 3/6 درصد به کمتر از یک درصد برای شمس آلیاژ SP-700 کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

الیاژ تیتانیوم دو فازی SP700 دمای استحاله β ، استحاله آلوتروپیک ، عملیات حرارتی ، روابط تجربی