اندازه گیری درصد تخلخل نسبی و اندازه منافذ پارچه های حلقوی تاری سوراخ دار پلی پروپیلن مورداستفاده در مش جراحی به کمک فناوری نانو

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 719

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IACS04_131

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

مش جراحی، پارچه ای متخلخل است که معمولا با روش بافندگی حلقوی تاری و با استفاده از نخهای مونوفیلامنت از جنسهای مختلف به ویژه پلی پروپیلن تولید میشود. کاربرد این پارچه ها در درمان بیماری فتق و افتادگی اندامهای لگنی مصرف میشود. پارچه ای که به عنوان ایمپلنت داخل بدن قرار میگیرد باید دارای ویژگیهای زیستی و عملکردی پزشکی لازم باشد. از میان خواص ساختاری مش های جراحی، اندازه منافذ و درصد تخلخل نسبی مش جراحی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و تاثیر ویژهای بر خواص مشهای جراحی به ویژه احتمال بروز عفونت در بدن بعد از پیوند مش جراحی دارند؛ لذا اندازه گیری دقیق اندازه منافذ سطحی و تخلخل نسبی در سطح پارچه های حلقوی تاری سوراخدار مورداستفاده در مش جراحی حائز اهمیت بوده و از نظر فرایند بیو شیمی فیزیک باید تحت کنترل و استاندارد سازی شود . در این تحقیق، چهار نوع پارچه حلقوی تاری سوراخدار متداول در تولید مشهای جراحی با استفاده از مونوفیلامنت پلی پروپیلن به کمک فناوری نانو و پرتو های فتو ولتائیک تولیدشده ، و بعد از تثبیت حرارتی، از سطح مشها تصویرهایی تهیه شده است. در ادامه به کمک روش پردازش تصویر با استفاده از نرم افزار متلب اندازه مساحت و قطر معادل منافذ سطحی و تخلخل نسبی در سطح پارچه های حلقوی تاری سوراخدار موردبررسی اندازه گیری شده است. بر اساس نتایج حاصل، ازنظر درصد تخلخل نسبی، میانگین مساحت منافذ و میانگین قطر معادل منافذ، پارچه ها با طرح بافت شبه مارکوزیت و سندفلای بهترین طرح بافتها میباشند.

نویسندگان

مرتضی ابراهیم نژاد

دانشگاه فنی حرفه ای مازندران ، دانشکده فنی امام محمد باقر ساری ، دپارتمان شیمی ، ایران ، ساری.