ارزیابی کارکرد بام سبز درتوسعه پایدارشهری بارویکرد مولفه های روانشناسی محیط

در این پژوهش سعی شده تا با ارائه تعریفی مناسب از بام سبز، معرفی زیر شاخه های آن و ارائه مثال هایی برای هر کدام، به تحلیل عملکرد آن ها و تاثیر آن بر روانشناسی محیط پرداخته شود. محیط های شهری بنا به شرایط اجتماعی موجود، یعنی نوع شکل گیری فضاها، کارکرد فضاها، وجود امکانات رفاهی، تراکم، آلودگی های زیست محیطی و غیره می توانند بر میزان امنیت موثر باشند. بام سبز، بامی است که مقدار یا تمامی آن با پوشش گیاهی و خاک، یا با محیط کشت روینده، پوشانیده می شود. به عنوان تکنیکی غیرفعال به منظور کاهش مصرف انرژی ساختمان ها و بهبود آب و هوای شهر و منطقه به کار گرفته می شود و با ممانعت از تابش اشعه ی خورشیدی در خنک سازی فضا نقش دارد. این پژوهش بصورت توصیفی- تحلیلی، سعی در ارزیابی مسأله مورد نظر دارد. اطلاعات مورد نیاز نیز با مراجعه به اسناد کتابخانه ای، مقالات، آمارنامه ها، طر حهای پژوهشی، سازمانهای مربوطه وغیره جمع آوری و به روش اسنادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه حاصل از این تحقیق، نشانگر فاصله زیاد فضای سبز تهران با استانداردهای جهانی و حتی کشوری می باشد، که وضعیت این شهر را از این حیث، نامناسب ارزیابی می کند. در همین راستا راهکار پیشنهادی این تحقیق، بمنظور ارتقای وضعیت فضای سبز در تهران، بارویکرد روانشناسی محیط می باشد

کلیدواژه ها:

بام سبز ، توسعه پایدار ، انرژی ، روانشناسی محیط