بررسی ابعادپایداری اجتماعی دررشد وتوسعه بازارایرانی نمونه موردی: بازارکرمانشاه

پایداری یکی از مباحث مطرح در دهه های پایانی قرن بیستم و آغاز قرن حاضر به شمار میرود و هدف اساسی آن ایجاد تعادل میان سرمایه ها(ی طبیعی، انسانی، اجتماعی و اقتصادی) در جهت عدالت بین نسلی است. در پی کمتوجهی در بررسی جنبههای اجتماعی پایداری؛ در سالهای اخیر، عواملی نظیر دسترسی برابر به منابع(عدالت اجتماعی)، امنیت، مشارکت و هم- بستگی اجتماعی، ارتقاء کیفیت زندگی و تعلق مکانی ب هعنوان پیش نیازهایی برای پایداری اجتماعی، تمرکز زیادی را به خود معطوف کرده اند. این مقاله در پی آن است که ابعاد اجتماعی پایداری را در یکی از مجموعه ابنیه معماری سنتی ایران-بازار- بررسی نموده و ب هدنبال پاسخ این پرسش است که چگونه کالبد معماری می تواند زمینه ساز یکی از اهداف نظریه پایداری پایداری اجتماعی باشد؟ چگونه معماران سنتی توانستهاند معماری اجتماع محور را در بطن شهر شکل دهند؟ روش پژوهش در این مقاله توصیفی- تحلیلی و بر پایه مطالعات کتابخانهای و میدانی(بازار کرمانشاه) است؛ نتیجه آنکه معماری بازار، معماری اجتماع محور، پاسخگو و همخوان با نیازهای اساسی و عالی انسان و الگوهای رفتاری او میباشد. حمایت از زندگی اجتماعی از طریق ارتقاء فضاهای عمومی موجود و متصل به بازار برای درگیر کردن مردم و شهر، ایجاد ساختارهای باهویت در جهت به وجود آوردن حس تعلق، فضاهای انعطاف پذیر و ...، از راهکارهای عملی طراحی مناسب برای دستیابی به پایداری اجتماعی است؛ پیوند میان زندگی اجتماعی و اقتصادی- علیرغم تغییرات کالبدی و اجتماعی رخ داده در بافت سنتی شهر- نیز در میان بازاریان کرمانشاه کاملاً مشهود است

کلیدواژه ها:

بازار ، شهرایرانی ، کالبدمعماری ، پایداری اجتماعی ، بازارکرمانشاه