بررسی فرآیند طراحی معماری به شیوه تکه انگاری

مقوله طراحی ساز و کار پیچیدهای از عمل خلاقه و عمل منطقی است که حاصل فعالیتهای ذهنی و عینی طراح میباشد. برای طراحی نه یک روش صحیح منحصر به فرد وجود دارد و نه یک مسیر واحد در فرآیند آن. یافتن پاسخ مناسب به چگونگی آفرینش معماری نیازمند نگاهی ژرف به گسترهای از مفاهیم و راهکارهاست. لذا بررسی رویکردها و تدابیر طراحی به منظور دستیابی به روشی مناسب که رسیدن به این مهم را به بهترین شکل امکانپذیر میسازد، لازم به نظر از آن نام برده میشود، اما نیازمند جرقهای برای « فرآیند طراحی » میرسد. طراحی هرچند روندی است که با عنوان تکه » شروع میباشد. چه ارزشمند است که درخشش این جرقه از درون طراح صورت پذیرد. در این نوشتار شیوه طراحی به عنوان روشی به منظور تجلی درونیات طراح با ابزار تصاویرذهنی آشکار و پنهان او، بررسی میگردد. پژوهش « انگاری حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی در بستر مطالعات کتابخانهای و اسناد مکتوب و غیرمکتوب به معرفی شیوه تکه انگاری و بررسی پدیدار تصاویر ذهنی به عنوان ارکان خلق اثر میپردازد. برای تحلیل نتایج نیز به بررسی روند و محصول نهایی دانشجویان معماری پرداخته شده که این روش را برای طراحی به کار بردهاند. در آخر براساس نتایجی که در این تحقیق به دست آمد، به نظر میرسد با توجه به اینکه طراحی فرآیندی از درون به بیرون یا اکتشافی است، شیوه تکه انگاری یکی از روشهای طراحی است که استفاده از تصاویر ذهن آشکار و حافظه پنهان طراح، عامل اصلی موفقیت این روش در تبلور ایده های درونی طراح در قالب طرح نهایی معماری می باشد

کلیدواژه ها:

روش طراحی ، فرآیندطراحی ، تکه انگاری ، تصاویرذهنی