شهروشهرنشینی درایران دردوران گذار نمونه موردی: شهرپایدارتبریز

تاریخ شهرنشینی و شهرسازی درایران گویای تحولات گسترده و عمیق درمقاطع مختلف زمانی خود می باشد این تحولات ازیک طرف انعکاس دهنده مجموع شرایط حاکم برفضای سکونتی و زیست انسانی این سرزمین و ازسوی دیگر روابط حاکم برتنشهای فرامنطقه ای است شهرسازی ایران برای بازیافتن جایگاه خود رها دشواری را پیش رو دارد زیرا با جامعه ای درحال تحول روبروست که جریانهای صنعتی شدن و شبکه ای شدن را تجربه می کند گذار ازجامعه سنتی به مدرن و جامعه مدرن به شبکه ای درتمامی دنیا درحال بروز است و تاثیرات مطلوب و نامطلوب خود را برجوامع می گذاردجوامع ایران نیز دردورا گذار ازجامعه سنتی به مدرن را بسیارسریع و بدون ایجادزیرساختهای لازم علمی فرهنگی و هنری تجربه نموده است درچنین شرایطی ظهور جامعه شبکه ای نیز دربطن جامعه ایرانی درحال وقوع است برای ایجادکالبد مناسب گام نخست شناخت وضعیتی است که با آن مواجه هستیم لذا شهرسازی و معماری معاصر ایران دردهه اخیر نقد گردیده است اهمیت سیاسی شهرتبریز ازیک سو و قرارگیری آن درمرزشمال غربی ایران این شهر را تبدیل به دروازه ای جهت ورود مدرنیته و پیشرفت های جهان خارج به کشور کرده است

کلیدواژه ها:

شهرسازی معاصر ، دوران گذار ، جامعه مدرن ، شهرتبریز