گفتمان هویت معاصر درطراحی مساجد ایرانی ـ اسلامی

درطول تاریخ همواره معماران سعی کرده اند پرستشگاه ها وعبادتگاه ها را با شکوه ترین ساختمانها بنا کنند که دلیل آن را همانا عملیست که درآن صورت می گرفته است یعنی عبادت معبود و درابتدا این کار باهرچه عظیم ترو رفیع تر ساختن بنا انجام می شد سخن فقط برسرنبود و بود گنبد و مناره نیست یک معماری مطلوب باید دربرگیرنده تمام جوانب مذکور باتوجه به ذات انسانی و الهی بشر شکل گیر چه بی توجهی به هرکدام ازاین ابعاددرک ناقصی ازبشر بوده و بنابراین خلق مخلوق ناقصی را به دنبال خواهد داشت مسجدایرانی شروعی داشت مسیری را طی کرد و به نقطه ای رسید که شاید امروزه ازآن به عنوان کمال مسجد ایرانی یادکنیم مسجدامروز چگونه باید باشد؟ مدرن باشد یا سنتی؟ برون گرا باشد یادرون گرا ؟ آیا گنبد و مناره ازالزامات طراحی مساجد است یا میتوان بدون این نشانه ها مسجدی با هویت طراحی کرد؟ مقاله حاضر کوشش است برای فهم بهتر مسجد و نیایشگاه آن گونه که درتاریخ ما بوده است و تلاشی است برای یافتن پاسخ به این سوال که مسجد امروزچگونه باید باشد؟ حفظ کدام ویژگیهای مسجد الزامی است و کدام جنبه ها نیازمند تغییر و جهت گیری تازه است ؟ مقاله ی حاضر باتیین اصول و فروع طراحی مسجد می کوشد تا هاله ی ابهام ازطراحی مسجد معاصر بزداید بدین منظور به مرور و شناخت گونه های مسجد درطول تاریخ می پردازد و درنهایت به جمع بندی این گونه ها و دریافت ویژگیهای اصیل و ذاتی آنها می پردازد

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، مسجد ، معماری ایرانی ، معماری معاصر ، تکنولوژی