معماری کودک محور ازدیدگاه روانشناسی محیط

پژوهش حاضرتحت عنوان معماری کودک محور ازدیدگاه روانشناسی محیط است باتوجه به اهمیت کاربران هرفضای معماری و عدم توجه و نااشنابودن معماران به ویژگی های روانشناختی کاربران خاصی همچون کودکان لازم دانسته شد که بینش صحیحی ازادراک آنها نسبت به فضا و نیاز آنها به فضاهای معماری ویژه خودشان و تمایل کودکان به ویژگیهای گرافیک محیطی خاص همچون :نور ، رنگ و فرم مورد بررسی قرارگرفته شود و طراحی محیطی فیزیکی ـ روانی به منظور رشد هرچه بهتر جسمی و روانی و پرورش استعدادهای کودکان ازاهداف مدنظر دراین تحقیق است روش تحقیق دراین پژوهش ازنوع توصیفی تحلیلی می باشد که درنهایت دراین پژوهش تاحدودی با بررسی بازی و نقاشیهای کودکان به درک آنها ازمحیط خواهیم رسید و رنگها و فرم های مرد علاقه آنها را باتوجه به رده سنی و جنسیت آنها بررسی خواهیم کرد و درنهایت پیشنهاد میگردد که درطراحی های ویژه کودکان به عواملی همچون : ایجادفضاهای متنوع با توجه به شرایط سنی کودکان برای تخلیه انرژی استفاده ازنور و رنگهای متناسب باروحیات کودکان درنمای داخلی و خارجی درنظر گرفتن ضوابط و استانداردهای معماری کودکان و غیره مدنظر قرارگیرد

کلیدواژه ها:

معماری ، کودک ، ادراک ، روانشناسی ، فضا