معماری کویرایران؛نقش آفرینی الگوهای توسعه پایدار

موج توسعه پایدار درمعماری نگرشی را به عنوان معماری پایدار زیست محیطی مطرح کرده است که چنین تعریف میشود ساختمانی که کمترین ناسازگاری و مغایرت را بامحیط طبیعی و درپهنه وسیع تر با منطقه و جهان پیرامونی خود دارد هدف ازطراحی آن کاهش اسیبهای زیست محیطی است هدف ازاین نوع طراحی تحقق اهدافی چون:کاهش مصرف منابع تجدید ناپذیر توسعه محیط طبیعی و انرژیهای طبیعی حذف یا کاهش مصرف الاینده ها یامواداسیب رسان برطبیعت درصنعت ساختمان سازی است توجه به نیازهای زیستی انسان فراهم اوردن شرایط اسایش جنبه ای ازطراحی اقلیمی است که درروزگاران گذشته دستمایه اصلی معماری بوده است آنچه طراحی اقلیمی را پایدار می سازد لحاظ نمودن عرصه های متفاوت معماری و ارایه راهکاری است که براورنده بسیاری ازنیازهای انسان بوده و درنهایت اسایش را مهیا سازد پس درنتیجه معماری دنباله رو اهدافی چون خلق محیط مساعدزیستی مقابله با مهارشرایط نامطلوب جوی بوده و انسان به عنوان اصلی ترین عامل درشکل دهی به فضای معماری به دنبال تامین اسایش فیزیکی استفاده کنندگان می باشد ازوظایف معماران تحت سلطه دراوردن شرایط محیطی به گونه ای که به شرایط اسایش انسان نزدیک گرد و هدف ازتنظیم شرایط محیی رسیدن به شرایط اسایش انسان همراه با حفظ و نگهداری ازطبیعت و اکوسیستم ازطریق طراحی و روشهای مهندسی می باشد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، بادگیر ، ساباط