واکاوی سیرحرکتی هنرومعماری اسلامی بارویکرد شناخت جایگاه هنر ازمنظرزیبایی شناسی درمعماری اسلامی

ازانجا که حکمت هنراسلامی پیرامون هنردینی به طور خاص اسلامی سخن میگوید و اغلب متفکران درارتباط دین هنروتجربه زیباشناختی به عنوان کیفیت درونی درهنر هم عقیده اند و ازطرفی زیبایی میتواند سعادت و حقیقت را منعکس سازد و درراستای آن انسان به عنوان ناظر و مخاطب معماری اسلامی همواره تشنه رسیدن به حقیقت سعادت و جاودانگی است این سوال مطرح میشود که ارتباط دین و هنرچیست و جایگاه هنر درمعماری اسلامی کجاست؟ دراین پژوهش با پیش فرض قراردادن این فرضیه که : دین، هنر و تجربه ی زیبایی شناسی به عنوان کیفیت درونی مطرح میشوند وباتکیه برنظریه ردلف اتو که بیان می کند امرمقدس و امرمتعالی زیباشناسی هنر هردوغیرقابل توصیف می باشند و ازطرفی تنزل و تعالی را برای ناظر فراهم می کنند به دنبال پاسخی برای سوال مطرح شده ابتدا سیرحرکتی هنر و معماری اسلامی را ازصدراسلام و دردوره های مختلف به منظور شناخت ویژگیهای درونی هرعصر مورد واکاوی قرارمیگیرد و درمرحله دوم بابیان تعریفهایی مستند ازماهیت هنر به عنوان امر متعالی و معرفی و بررسی مولفه ی درونی آن که به عنوان زیبایی شناسی مطرح میشود امرمتعالی و بعددرونی آن را بررسی خواهد شد و درادامه با مرور آرا متفکران شرق و منابع اسامی درباب هنر امرمتعالی و زیبایی حاصل ادراک زیبایی شناسی به شناخت ادراک عمومی و تفاسیر موجود ازامرمتعالی هنر توجه میشود

کلیدواژه ها:

هنر ، هنراسلامی ، معماری اسلامی ، زیبایی شناسی