بررسی انرژی های تجدیدپذیر به منظور دستیابی به توسعه پایدار در معماری

امروزه با توجه به افزایش روند مصرف سوخت های فسیلی، محدودیت و غیر قابل تجدید بودن آنها و همچنینپیامدهای سوء زیست محیطی و بهداشتی ناشی از مصرف این منابع، سمت و سوی بسیاری از تحقیقات جهانی به مهاربحران انرژی جلب شده است.با توجه به ابن که آمار موجود مصرف انرژی در ایران 5 برابر متوسط مصرف رشد انرژی درجهان است (آمار سازمان بهره وری انرژی ایران) از این روی اکثر پژوهشگران می کوشند تا با جایگزینی انرژی هایتجدیدپذیر و با اجرای اصول پایداری محیطی، به رشد و توسعه کشورمان کمک کنند.این مقاله بهانه ای است برای بیاناهمیت موضوع و تحقیق و پژوهش و آشنایی با انرژی های تجدید پذیر که ما را به درک عمیق تراز مفهوم توسعه پایدارسوق می دهد.هدف ازنگارش این مقاله که باروش تلحیلی توصیفی و گرداوری اسنادی اطلاعات انجام گرفته است معرفی انرژیهایپایدار و استفاده ازآنها درمعماری به منظور دستیابی به پایداری کاهش الودگی های زیست محیط یو بهینه سازی مصرفانرژی می باشددرادامه نتایج بدست امده به شرح ذیل است استفاده ازانرژیهای تجدید پذیر علاوه برتولید و عرضه انرژیبیش ازمیزان تقاضای جهانی متیواند انرژی را با هزینه بسیارکمتری دراختیار بشرقراردهد به این ترتیب باترکیب فن ومعماری و شکل گیری معماری براساس مقتضیات انرژی میتوان به سوی طراحی پایدار گام برداشت و معماری ای پدیداورد که هماهنگ با محیط و همخوان با پتانسیل های طبیعی است.

کلیدواژه ها:

اهمیت منابع تجدید پذیر برای کمک به توسعه پایدار ، انرژی های تجدید پذیر ، توسعه پایدار ، معماری پایدار