تاثیر معماری بر بهسازی هنجارهای اجتماعی

زیستگاه انسانی هنگامی می تواند بیشترین مطلوبیت را برای انسان دربرداشته باشد، که انتظارات وی را درابعاد مختلف، زیست محیطی، اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و ...برآورده سازد .چنانچه هریک از این عوامل، درمحیط زندگی یک فرد، فاقد کیفیات مطلوب باشند، بر احساس و ادراک وی از فضا و در نتیجه بر سطح رضایتمندی او از محیط زندگی تاثیرگذار خواهد بود .برهمین اساس، پژوهش حاضر در پی پاسخ دادن به این سوالاست آیا معماری امروز تاثیر بر رفتار های اجتماعی به صورت هنجار وناهنجاری دارد؟برای رسیدن به این مهم، در این پژوهش روش های تحقیق توصیفی-تحلیلی و تئوری- فرضیه، با استفاده ازآزمون فرضیه ها و شیوه های تحقیقی مرور متون و منابع مورد استفاده قرار خواهد گرفت. انجام تحقیقات میدانیبرای لمس واقعیت ها و مشکلات موجود دیگر ، شیوه مورد استفاده در این پژوهش است . در این نوشتارکیفیتمحیط سکونت را در قالب دو معیار کلی کیفیت محیط سکونتی و کیفیت محیط شهری جست و جو میکنند .پژوهش حاضر در تلاش است با شناخت هنجاراجتماعی وبررسی آسیب شناسی هنجارهای اجتماعی بااستفاده از معماری به عنوان ابزاری قدرتمند جهت تقویت رشد وتکمیل آن با توجه به ساختارهای اجتماعی،اصلاح الگوهای عملکردی نیازها و ترویج الگوهای باارزش معماری بومی درساخت وسازدست یابد. از آنجا کهمعماری و نیز قضاوت جامعه در مورد «معماری خوب»- بویژه در شهرهای کوچکتر ایران متأثر از بخش بزرگ معماران وهنرجویان معماری است وشاخص های معماری خوب، به بررسی ساختار ذهنی و معیارهای قضاوتی کهناخودآگاه در ذهن این دسته از افراد القا می شود پس انتقال مناسب ارزشهای معماری،مطابق با الگوهای رفتاریاجتماعی یافت های اساسی است که این نوشتار بر آن تأکید دارد.