راهبردهای بازآفرینی بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله شیخ-سلیمان شهر داران)

نواحی فرسوده شهری، بنا به سرشت خود با انواع عوارض و مشکلات مواجه هستند. این بافت ها اغلب در زمره مناطق محروم شهر از نظر اجتماعی، اقتصادی و کالبدی هستند و این امر عامل نارضایتی ساکنان، عدم پویایی و رونق حیات شهری در آنهاست. از این رو معضل آنها چند بعدی و چند وجهی است که در هر مورد به شکل خاصی بروز می نماید. در طی سال های اخیر سیاستگذاران و برنامه ریزان شهری درصدد ارایه راهبرد ها و راهکار های نوینی در مواجهه با مسایل و مشکلات بافت های فرسوده شهری می باشند. بازآفرینی از جمله دستاورد های نوین و کامل برنامه های شهرسازی در خصوص بافت فرسوده می باشد. بازآفرینی به معنی تجدید حیات بافت در همه ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، و زیست محیطی می باشد و به دنبال حل مشکلات فرسودگی از طریق دوباره زنده شدن مناطق فرسوده و آسیب دیده است. هدف این مقاله معرفی رویکرد بازآفرینی شهری و استفاده از این رویکرد برای حل مشکلات مناطق فرسوده شهری است. روش تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس ماهیت از نوع توصیفی_تحلیلی می باشد و از ابزار گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی است. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که اصول رویکرد بازآفرینی شهری در ارتباط با محله شیخ سلیمان شهر داران به این نتیجه رسیده است که ایجاد نظارت اجتماعی، افزایش امنیت، معاصر سازی عملکردها، رونق مشاغل محلی و موارد دیگری که در کل مقاله به طور مشروح به آن پرداخته شده است و از نتایج این رویکرد می باشند در بازآفرینی محله شیخ سلیمان شهر داران موثرواقع می شوند.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بازآفرینی ، بازآفرینی شهری ، محله شیخ سلیمان شهر داران