تحلیلی بر مفاهیم مکانی خانه و نامکانی بی خانمانی با تاکید بر تاثیر فرهنگ

آدمی بافرهنگ خود در شکل گیری و نقش یابی مکان ها تاثیر گذار بوده، و خود را جزیی ازمکان هایی می داند که ساختار فرهنگی او را دربرداشته و به تصویر می کشند. شناخت و درک مفهوم و هویت مکانی خانه که متاثر از هویت و فرهنگ آدمی می باشد، در برابر خانه های امروزی که بدون توجه به محیط پیرامون و نیازهای کیفی، تنها برآورده کننده ی نیازهای کمی و زودگذر که به دور از هرگونه معنا و هویتی تنها ترویج دهنده ی بی خانمانی هستند، حایز اهمیت می باشد. مساکن امروزی که به عنوان خانه تلقی می شوند تنها حاصل برنامه ریزی و استاندارد سازی به روش های علمی وسرمایه داری هستند، که انسان و هویت او را به عنوان یک موجود فرهنگی در نظر نگرفته و حس بودن با مکان را بجای حس خود از مکان منجر می گردند، که این خود نوعی از بی خانمانی محسوب می گردد. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش فرهنگ در شکل گیری مکان و هویت مکانی خانه و نامکانی بی خانمانی است و اینکه بسته به هویت مکانی و مراتب آن که متاثر از نمود و تجلی فرهنگ آدمی است، سطوح دلبستگی مکانی متفاوتی ایجاد می گردد. روش تحقیق روشی تحلیلی است که با استناد بر منبع کتابخانه ای مفاهیم خانه و بی خانمانی را از دیدگاه مکانی با تاکید بر تاثیر فرهنگ مورد بررسی قرار می دهد. در نهایت بدین شکل نتیجه گیری می شود که: فرهنگ آدمی مهم ترین عامل درهویت بخشی و معنا دهی به مکان زندگی وی می باشد که از این طریق در شکل گیری مکانی خانه و نامکانی بی خانمانی تاثیر گذار می باشد، بدین نحوه که اگر چه نبود یک مسکن فیزیکی و یا تغییر مکان ابعاد مهمی از بی خانمانی محسوب می شوند اما جدای از این ها بی خانمانی: محل هایی است فاقد معنا یا معناهایی متناسب با فرهنگ و نیازهای افراد در گذر زمان که به عنوان خانه در آن زندگی خویش را سپری می کنند، همچنین این نوع معانی نقش موثری را در هویت بخشی و دلبستگی به مکان زندگی افراد برعهده دارند.

کلیدواژه ها:

خانه ، هویت مکان ، فرهنگ ، مکان ، بی خانمانی ، نا مکانی