تجسم حرکت معماری

ایده های مربوط به حرکت برای معماری مدرنیست اویل قرن بیستم بنیادی بودند و در تیوری و شیوه اجرای معاصر همه جا شمول اند. زمینه نظریه ای متغیری که در آن حرکت معنا پیدا کرده است، به طور مدوام مفاهیمی مختلف را از امکانات معماری بوجود آورده است. تمرکز این مقاله، دو پروژه توسط معمارانی است که رویکرد برنامه ای و فنی معمارانه آن ها به صورتی قوی به استعاره های حرکت مرتبط شده است. کارپنتر سنتر (Carpenter Center) لوکوربوزیه و لرنر هال (Lerner Hall) چومی، هردو به صورت شدیدی مرتبط با حرکت مردم می شوند، ساختمان های مجموعه ای دانشگاهی که پهنه اتصالی شهری را با عملکردهای همگانی و گوناگون فراهم می کنند. یک همخوانی خاص بیشتر می تواند در طوری که بیان فضایی حرکت برای آرایش سطوح شیب دار در این ساختمان ها امری اساسی است، یافت شود. با توجه به این تشابهات، رویکردهای متنوع در سیرکولاسیون، جریان و تشکیل فضاهای عمومی که بی درنگ سوال های چگونه را بوجود می آورد، در زمان های مختلف تاریخی ارتباطاتی رابط بصورت معمارانه شکل یافته اند.

کلیدواژه ها:

حرکت ، معماری ، لوکوربوزیه ، برنارد چومی ، رمپ