تاثیرات روانی آب بر ادراک کاربران در فضاهای معماری

امروزه، انسان در این شهرهای شلوغ بیشتر از هر زمانی احساس نیاز به آرامش را در خود احساس می کند. در تاثیر محیط بر روح و روان آدمی و برآوردن نیازهای او شکی نیست، همان طور که علم روان شناسی محیطی به تاثیر متقابل محیط و انسان بر یکدیگر و تعامل قابلیت های محیط با نیازهای انسان اشاره دارد. عناصر طبیعی نیز جزء جدایی ناپذیر محیط پیرامون ما هستند که معماران و طراحان از گذشته بدان توجه داشته و در کار خود از آن ها بهره برده اند. یکی از مهم ترین عناصر طبیعی نیز آب است که از گذشته مورد تقدس اساطیر و ادیان مختلف بوده و همواره به عنوان آرامش بخش روح آدمی از آن یاد شده است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر ویژگی های گوناگون آب در فضاهای معماری بر انسان، نقش آب در بالا بردن کیفیت حسی مکان و آرامش کاربران، بیان تجلیات آب در مفاهیم و معنویات و کالبد و بررسی چگونگی تاثیر وجوه مختلف آب در زیستگاه های انسانی است که به آن ها پرداخته شده است. در این تحقیق، اطلاعات به صورت کتابخانه ای جمع آوری شده اند و روش تحقیق اسنادی است. در آخر این نتیجه به دست می آید که کلیه ی ویژگی های مریی آب، مستقیما به عوامل خارجی ای وابسته است که بر آن تاثیر گذاشته و آن ها را منعکس می نماید و با تغییر عوامل محیطی آب ویژگی های آن نیز تغییر پیدا می کند که هرکدام از این ویژگی ها تاثیر متفاوتی بر روان انسان می گذارد.

کلیدواژه ها:

آب ، روان شناسی ، معماری ، ادراک ، فضا