تاثیر کیفیت فضاهای عمومی شهر، در ارتقای حس امنیت زنان با رویکرد مشارکتی

امنیت به عنوان یک نیاز اساسی از جایگاه خاصی در اجتماعات انسانی برخوردار است و برنامه ریزان و طراحان فضاهای اجتماعی شهرها، تلاش دارند تا با شناسایی عوامل تهدیدکننده امنیت به ویژه در فضاهای عمومی، امنیت را برای استفاده کنندگان فراهم نمایند. زنان نیز به عنوان نیمی از اجتماعات انسانی به واسطه خصوصیات بیولوژیک، مسوولیت ها و نگاه متفاوت در مقایسه با مردان، ارتباط متمایزی را با فضا برقرار می کنند. آنان نیازمند تسهیلات خاصی از فضا هستند، تا موجب افزایش اطمینان خاطر آنان از حضور امن در فضاهای شهری و به ویژه فضاهای عمومی، مانند پارک گردد. در این پژوهش سعی شده است، تا با بهره گیری از منابع مورد استفاده و بررسی دیدگاه نظریه پردازان مختلف و روش تحلیل مقایسه ای، راهکارهایی برای حضور ایمن زنان در فضاهای عمومی ارایه شود. یکی از نقاط برجسته ی تحقیق حاضر پرداختن به لزوم مشارکت زنان در تصمیم گیری ها و نقش موثر و مثبت آن است. لذا پژوهش پیش رو قصد دارد تا با بررسی عوامل موثر بر کیفیت محیط های نهفته در فضاهای عمومی شهری و نیز بهره گیری از پتانسیل های مشارکتی زنان، امکان حضور ایمن را برای آنان فراهم سازد. نتایج تحقیق گویای این است، که با مداخلات فیزیکی و اجتماعی به صورت موازی و لحاظ رویکرد مشارکتی، می توان محیط عمومی فضاهای شهری را تحت تاثیر قرار داد و میزان بهره مندی زنان از این فضاها و درک آن ها از محیط پیرامونشان را ارتقاء بخشید.

کلیدواژه ها:

حس امنیت زنان ، فضاهای عمومی شهر ، مشارکت زنان ، معماری