حس تعلق مکانی و هویت شهری در باز سازی پس از جنگ

مکان علاوه بر بعد مادی از بعد غیرمادی نیز برخوردار است و احساساتی را در ساکنان خود ایجاد می کند.بواسطه این احساسات نوعی حس تعلق به مکان صورت می گیرد که منجر به شکل گیری هویت مکانی می شود، از آنجایی که در بازسازی، سرعت ساخت و ساز موجب بی توجهی انبوه سازان به حفظ و فرهنگ بومی می شود و هدف اصلی آنان هرچه سریع تر طراحی کردن سرپناه برای بازماندگان در اولویت قرار می گیرد، و دلیل اصلی فراموش کاری میتواند نیاز شدید جامعه بحران زده به به انبوه سازی دانست و در انبوه سازی اصل هویت در معماری و حس تعلق به مکان و فضا و فرهنگ شهری نادیده گرفته می شود تحلیل این فرآیند هدف اصلی این مقاله است.

کلیدواژه ها:

شهر ، جنگ ، بازسازی ، حس تعلق مکانی ، هویت شهری ، باز زنده سازی