اثر سیاستهای پولی و مالی بر تورم و رشد تولید با استفاده از مدل خودتوضیحبرداری ساختاری

مطالعه حاضر رشد تولید و تورم را در اقتصاد ایران از سال 1350 تا سال 1386 با استفاده از یک مدل پویای عرضه کل -تقاضای کل و همچنین با بهره گرفتن از روش VAR ساختاری مورد مطالعه قرار داد ه است. نتایج تجربی نشان داد که شوک های وارده از طرف سیاست های پولی و مالی و نرخ مبادله، اثر مثبتی در ایجاد تورم خواهند داشت. هم چنین محصول بیش تر، تحت تاثیر شوک های طرف عرضه اقتصاد و شوک های مالی است. نتایج حاصل از تجزیه واریانس بیانگر این مطلب بود که اثر سیاس تهای مالی انبساطی در ایجاد تورم در مقایسه با افزایش تولید, به مراتب شدیدتر خواهد بود. هم چنین نتایج حاصل از محاسبه تورم هسته ای نیز بیان گر این مطلب بود که تورم در ایران بیشتر ریشه در طرف تقاضای اقتصاد دارد. از این رو و با استفاده از یافته های این مطالعه، مدیریت سیاست های طرف تقاضای اقتصاد از طریق سیاست های انقباظی پولی - مالی به نحوی که رشد تولید و کاهش تورم را تضمین نماید پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

تورم ، رشد اقتصادی ، VAR ساختاری