مهندسی مجدد و مهندسی معکوس در نرم افزار، تفاوتها و کاربردها

امروزه موسسات بزرگ نه تنها با مشکل جایگزینی سیستم های اطلاعاتی قبلی با سیستم های مشابه جدید مواجه می باشند ، بلکه آنها مجبور به ذخیره و نگهداری برنامه ها و داده های قدیمی خود هستند . مهندسی معکوس در راستای بدست آوردن نمایش سطح انتزاعی از برنامه ها ، به کسب دانش از دست رفته و ایجاد مجدد سیستم پیچیده می پردازد که انتقال سیستم قدیمی به سیستم جدید و نگهداری ساختار آن از جمله کارهای مهندسی معکوس است . مهندسی مجدد پس از تشخیص مشکلات نرم افزار قدیمی سبب بهبود کیفی آن و سازگارمندی بیشتر با چهارچوب ها می گردد . روشها و فن آوری های مهندسی معکوس نقش مهمی را در بسیاری از وظایف مهندسی نرم افزار و به تصویر کشیدن ساختار بیرونی نرم افزار توسط ایجاد مدلهای ایستا و پویا در سطح کلی بازی می کنند . این مقاله با تعریف مفاهیم ، قوانین پایه ای و جایگاه مهندسی مجدد و مهندسی معکوس در نرم افزار به مقایسه آنها و تبیین ارتباط مولفه های نرم افزار می پردازد . سپس برخی کاربردهای مهندسی معکوس در نرم افزار مورد بررسی قرا ر می گیرد. در انتها نیز نتایج این پژوهش و کارهای آینده را می آوریم .

کلیدواژه ها:

ادراک نرم افزاری ، تکامل نرم افزاری ، سطح انتزاعی ، کاربرد ، مهندسی سیستم ، مهندسی مجدد ، مهندسی معکوس ، مهندسی نرم افزار