بررسی تاثیرفاصله جغرافیایی برروی شباهت گونه های پرنده درنواحی مهم برای پرندگان درایران

شباهت درترکیب گونه ای بوم سازگان مختلف معمولا باافزایش فاصله جغرافیایی بین آنها کاهش مییابد که به دلیل کاهش قابلیت انتشارگونه ها ویاافزایش تفاوت های محیط زیستی درمناطق دورازهم به وقوع می پیوندد اگرچه مطالعات مختلف نشان داده اند که این روند درمناطق جغرافیایی مختلف برای بوم سازگان و گروه های مختلف جانوری و گیاهی تفاوت دارد دراین مطالعه روندکاهش درشباهت گونه های پرندگان در30تالاب درایران که همگی جز مناطق مهم برای پرندگان محسوب میشوند با افزایش فاصله جغرافیایی بین آنها بررسی شد فاصله جغرافیایی بین تالاب ها به صورت دوبه دوبااستفادها زنرم افزار map source و شباهت درترکیب گونه ای تالاب ها بصورت دوبه دو با استفاده ازشاخص جاکارد محاسبه گردید سپس برای یافتن ارتباط معنی داربین ماتریس فاصله جغرافیایی و ماتریس شباهت گونه ای ازازمون منتل درنرم افزار اماری R.2.7.2 استفاده شدونتایج نشان داد که اثرفاصله برکاهش شباهت گونه ای بین تالاب های مورد مطالعه معنیدارنمی باشد که این امرمیتواندبه دلیل قابلیت انتشاربسیارخوب پرندگان باشد

کلیدواژه ها:

تنوع بتا ، فاصله جغرافیایی ، شاخص جاکارد