ارزیابی و مقایسه آثار ناشی از سناریوهای توسعه شهری بر یکپارچگی سیمای سرزمین درشهرستان لاهیجان

در طول چند دهه گذشته، سیمای طبیعی سرزمین به شدت تحت تاثیر شهرنشینی قرار گرفته و مدیریت توسعه را با چالشی ها و مشکلات بسیاری روبرو کرده است. تحقیق حاضر نیز در این راستا به بررسی اثر انواع رویکردهای توسعه شهری بر پوشش طبیعی جنگل در شهرستان لاهیجان پرداخته است. بر این اساسی در ابتدا، از مدل اسلوس برای شبیه سازی و پیش بینی دو سناریوی توسعه تاریخی و توسعه متمرکز در شهرستان لاهیجان استفاده شد. با پردازش تصاویر ماهواره لندست (۱۹۹۱، ۲۰۰۰، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۵) و برخی دادههای کمکی، مرحله کالیبراسیون اجرا و ضرایب پنجگانه رشد بر اساس متریک OSM استخراج گردید. مرحله پیش بینی با استفاده از این ضرایب برای توسعه تاریخی و کاهش ضرایب زایش و گسترش به مقدار نصف برای توسعه متمرکز برای سال ۲۰۳۰ اجرا گردید. پس از آن، پوشش جنگل با استفاده از تصاویر لندست در سال ۲۰۱۵ استخراج و نواحی از دست رفته در اثر توسعه هر سناریو از آن جدا گردید. سرانجام با محاسبه مجموعهای از سنجههای سیمای سرزمین شامل NL، EN N MPS PD ،AREA و PC در نواحی جنگلی باقیمانده، اثر هر سناریو بر یکپارچگی این پوشش محاسبه گردید که بر اساس نتایج حاصل از آن، توسعه متمرکز اثرات بالقوه بیشتری بر تخریب (مقادیر کمتر AREA)، تکه تکه شدگی و کاهش ارتباط (مقادیر کمتر NL و PC) بین لکههای پوشش سبز خواهد داشت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهندهی آن است که مدیریت توسعه سکونتگاهی در شهرستان لاهیجان (افزایش تمرکززدارایی) اثر چشمگیری بر حفظ وسعت و یکپارچگی سیمای جنگل، که در مجاورت شهر لاهیجان قرار دارد، خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مدل اسلوس ، پیش بینی رشد شهر ، سنجه های سیمای سرزمین ، لاهیجان