کاهش ریسک فلزات سنگین لجن بیولوژیک فاضلاب شهری با تبدیل آن به زغال زیستی
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی اکولوژی سیمای سرزمین
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 662
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IALE02_128
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
با توجه به مشکلات زیست محیطی فلزات سنگین در لجن فاضلاب، مدیریت این مواد موضوعی مهم است. به منظور بررسی اثر پیرولیز بر قابلیت دسترسی زیستی فلزات سنگین (عصاره گیری شدہ با AB-DTPA)لجن فاضلاب در سه دمای ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ درجه سانتیگراد به زغال زیستی (BiochaT) تبدیل شد. نتایج نشان داد با افزایش دمای پیرولیز، عملکرد تولید زغال زیستی و غلظت کل فلزات سنگین در آن به ترتیب کاهش و افزایش یافت. اما نتایج حاصل ازآنالیز (AB-DTPA) نشان داد که در روند پیرولیز دسترسی زیستی فلزات کاهش یافت s ریسک فلزات سنگین در زغال زیستی کمتر از لجن فاضلاب بود. بنابراین، استفاده از زغال زیستی نسبت به لجن فاضلاب از نظر ریسک انتقال فلزات به زنجیره غذایی مطمئن تر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم نامداری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
محسن سلیمانی
استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
نوراله میرغفاری
دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :