بررسی تاثیرآسایش اقلیمی برطراحی فضای شهری پیاده مدار نمونه موردی: خیابان دانشگاه مشهد

امروزه بدلیل گسترش شهرها و تکنولوژی ضوابط ساخت و سازاقلیمی فضاها یکسان درنظر گرفته میشود که این امر سبب میشود بسیاری ازفضاهای شهری ازلحاظ اقلیمی اسایش لازم را نداشته باشند یکی ازاین فضاهای شهری که قابلیت پیاده مداری را دارد ولی عابران پیاده دربعضی ساعات روزوشب احساس ارامیش و اسایش اقلیمی نمی کنند خیابان دانشگاه مشهد می باشد هدف ازپژوهش حاضر یافتن ارتباط میان اسایش اقلیمی افزایش کیفیت فضای شهری و پیاده مداری میب اشد روش تحقیق درمقاله حاضر روش توصیفی تحلییل است بدین ترتیب که با استفاده ازروش اسنادی به مطالعه و بررسی مبانی نظری مرتبط با موضوع پرداخته میشود سپس براساس روش ارزیابی چندمعیاری معیارهای کمی و کیفی موضوع تحقیق مشخص گردید و درنهایت با استفاده ازابزار پرسشنامه و مشاهده عینی به بررسی و تعیین معیارها درمحدوده پرداخته میشود نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان میدههد که اسایش اقلیمی تاثیر بسزایی برشکل گیری فضای شهری پیاده مدار و با کیفیت فضایی داشته و براین اساس توجه به طراحی اقلیمی فضاهای شهری گامی موثربرابعادفضاهایشهری پیاده مدار وانسان محور می باشد

کلیدواژه ها:

آسایش اقلیمی ، فضای شهری ، کیفیت فضایی ، پیاده مداری ، خیابان دانشگاه مشهد