بررسی نقش مکان سوم در افزایش تعاملات اجتماعی و بهبود گذران اوقات فراغت شهروندان

فضاهای شهری بخشی از زندگی روزانه و فعالیتهای انسانها را درخود جای می دهد، بنابراین باید بستری برای تامین نیازهای روحی و ذهنی شهروندان باشند تا بتواند با کاربران خود ارتباطی موثر برقرار کند. توجه به تعاملات اجتماعی، ایجاد خاطره جمعی و فضایی معاشرت پذیر و پویا برای بودن با دیگران، دیدار و گذران اوقات فراغت از اهمیتی ویژه برخوردار است. پروفسور اولدنبرگ (1989 (در تعریف مکان سوم، آن را فضایی میان فضای سکونت (خانه) و فضای فعالیت (کار) می داند. مکان سوم تعاملات و دیالوگ های اجتماعی را تقویت می کند، شهر را شهروندگرا می کند و فرهنگ شهروندی را ارتقا می دهد از این رو باعث افزایش حس تعلق در افراد و ایجاد خاطره جمعی می گردد، و منجر به رشد اجتماعی و فردی افراد می شود . این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای با رویکردی کیفی و با روش تحلیل محتوای ادبیاتموضوع به تعریف مکان سوم به عنوان یکی از انواع مکان می پردازد، سپس با روش تحلیلی توصیفی ویژگیهای مکان سوم به عنوان نوع خاصیاز فضای عمومی شهری را بیان می نماید. با توجه به قابلیت های موجود در ایران می توان به طراحی و ساخت فضاهای جمعی پرداخت و به موجب آن در جهت ارتقا تعاملات اجتماعی و فرهنگی گامی مثبت برداشت. بدون شک ایجاد فضاهای جمعی دوستانه اثر شگرفی در بالا بردن سطح کیفیت زندگی مردم خواهد داشت. در این نوشتار با توجه به نتایج به دست آمده، راهکارهایی برای طراحی فضاهای شهری معاشرت پذیر با قابلیت رخداد تعاملات اجتماعی پویا و ایجاد خاطره جمعی مبتنی بر حضور مردم و ایجاد حس تعلق، ارایه می شود. در نتیجه این فضا امکانات ویژه برای ترغیب به ورود، تشویق به حضور به منظور بروز تعاملات اجتماعی و رشد فردی و اجتماعی شهروندان را فراهم خواهد ساخت.

کلیدواژه ها:

مکان سوم ، تعاملات اجتماعی ، فضای شهری ، فضای جمعی