بررسی نقش و اهمیت معماری مدرسه تیزهوشان در ارتقاء تعاملات اجتماعی فرد تیزهوش با جامعه

دانش آموزانی که هوش بهر آنان خیلی بالا می باشد ، تیزهوش تلقی می شوند که باید شناسایی شوند و در مدارس جداگانه با شیوه متفاوت آموزش ببینند.کودکانی که بالاترین ضریب هوشی را دارند، مشکلات اجتماعی بیشتری را متحمل می شوند.در ایران مدارسی که تحت عنوان مدارس پرورش استعدادهای درخشان ساخته شده است که نه از لحاظ معماری و نه از لحاظ آموزشی تمایز محسوسی با مدارس عادی ندارد.الگوی معماری مدرسه که شامل آرایش اجتماع گریز کلاس درس، تهی بودن از فضاهای دنج ، دوستانه و پاتوقی و ...اساسا مجالی به جنبش، پویایی و شکوفایی به تیزهوش نمی دهد. هدف تحقیق حاضر، بررسی اهمیت طراحی معماری مدرسه تیزهوشان می باشد که به ایجاد و گسترش گفتمان های اجتماعی میان دانش آموزان با یکدیگر و با افراد جامعه و یادگیری مهارت های اجتماعی آنان منجر شود. در ایران متاسفانه امکان بازدید و گرفتن آمار از مراکز سمپاد میسر نیست و محدودیت جدی دارد. بنابراین تحقیق ، به روش تحلیل محتوا انجام شد و تحلیل اطلاعات، به روش توصیفی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات مقالات معتبر و به روز دنیا و ایران می باشد.دستاورد این تحقیق رسیدن به معماری برگرفته از ارزشهای معماری سنتی ایرانی و ترکیب آن با تکنولوژی و دستاوردهای نوین روز دنیا می باشد. به صورتی که در آن تمام فضاهای پر و خالی طراحی شده و در عین یکپارچگی هر کدام دارای حس مکان متمایزی می باشند.و همچنین به صورت مدرسه اجتماعی طراحی شود که تعاملات اجتماعی میان تیزهوشان و افراد جامعه را ارتقاء دهد.

کلیدواژه ها:

معماری ، مدرسه ، تعاملات اجتماعی ، تیزهوشان